Οποιος γονιός...
... διαβάζει στα παιδιά του, γνωρίζει πως τα καλά παιδικά βιβλία αποφεύγουν τα «δύσκολα» θέματα. Οι χαρακτήρες εξυφαίνονται μέσα από απλά μηνύματα, όπως ας πούμε περί φιλίας, αφοσίωσης, θάρρους.
Στις µέρες...
... που ζούμε, όμως, ίσως επειδή τα οικονομικά προβλήματά μας είναι πάρα πολύ σοβαρά για να μπορέσει να τα αγνοήσει κανείς, εμφανίζονται όλο και πιο συχνά στα ράφια των βιβλιοπωλείων παιδικά βιβλία που αναφέρονται σε βασικές οικονομικές αρχές. Παραμένουν παραμύθια, αλλά χωρίς νεράιδες και μάγισσες. Ενα από αυτά, «Τα Σάββατα» της Ελίζαμπεθ Ενραϊτ (φωτογραφία), αποφάσισε να διαβάσει τις προάλλες στην επτάχρονη κόρη της η Μοτόκο Ριτς που είναι δημοσιογράφος. Και αφηγείται την εμπειρία της στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης»:
«Είναι για μια οικογένεια με τέσσερα παιδιά που τα μεγαλώνει ο πατέρας τους. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι εκεί όπου ένα από τα παιδιά στέκεται μαζί με άλλους και παρατηρεί ένα εκχιονιστικό μηχάνημα που καθαρίζει έναν δρόμο του Μανχάταν. Ενας γέρος πετάγεται και παραπονιέται, λέγοντας πως άλλοτε "εκατό άτομα" φτυάριζαν το χιόνι. "Τη σήμερον ημέρα τα κάνουν όλα με μηχανήματα. Δεν υπάρχει πια δουλειά για κανέναν". Η κλασική αντίθεση κεφαλαίου και εργασίας». Σε ένα άλλο βιβλίο, στον «Πόλεμο της χειράμαξας» του Τζιν Μέριλ, έμποροι που πωλούν χειράμαξες αντιμετωπίζουν τρεις εταιρείες φορτηγών αυτοκινήτων που έχουν συμμαχήσει εναντίον τους, παίρνοντας με το μέρος τους τον δήμαρχο. Θα μπορούσαμε να το πούμε καρτέλ;
Από τα παιδικά...
... βιβλία του καιρού μας δεν λείπουν ούτε οι πιο δύσκολες έννοιες, όπως ο συνδικαλισμός. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας Τζάστιν Γούλφερς αναφέρει το βιβλίο «Κλικ, Κλακ, Μου» των Ντορίν Κρόνιν και Μπέτσι Λιούιν, που γράφει για αγελάδες οι οποίες έκοψαν το γάλα τους, ώσπου να αναγκάσουν τον ιδιοκτήτη τους να τους δώσει κουβέρτες. Ο καθηγητής Γούλφερς λέει πως διάβασε το παραμύθι στην κορούλα του, όταν ο λαός του Ουισκόνσιν έκανε διαδηλώσεις κατά της απόφασης του κυβερνήτη Γουόκερ να απολύσει εργαζομένους στο δημόσιο. Φαίνεται πως τα περισσότερα από αυτά τα παιδικά βιβλία έχουν μια κλίση προς τα αριστερά. «Νομίζω πως οι συγγραφείς τους δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τις αγορές ή δεν κατανοούν τη λειτουργία τους», λέει ο νομπελίστας Γκάρι Μπέκερ, καθηγητής των Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου (εκεί, δηλαδή, από όπου άρχισε η θεοποίηση αυτών των αγορών από τον Μίλτον Φρίντμαν).
Οι οικονοµικές...
... έννοιες που μεταδίδουν στα παιδιά αυτά τα βιβλία έχουν, ευτυχώς, να κάνουν πιο πολύ με τη γενναιοδωρία και την ισότητα παρά με τον ανταγωνισμό. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια Ρέιμοντ Φίσμαν λέει πως τα αγαπημένα βιβλία της τριών χρονών κόρης του διδάσκουν τη σημασία τού να δίνει και να μοιράζεται κανείς πράγματα με άλλους. Και είναι βέβαια αυτές αξίες που δεν εξασφαλίζουν βέβαιη οικονομική προκοπή στον πραγματικό κόσμο. Ομως, δεν παύουμε ποτέ να αποθέτουμε τις ελπίδες μας για έναν διαφορετικό κόσμο στα παιδιά.
από: tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου