Το παιδί μου λέει ψέμματα..

Τι φταίει;
Η ανάγκη για προσοχή και εντυπωσιασμό,  η επιθυμία να βγει από τη δύσκολη θέση και να τη βγάλει καθαρή, η φαντασία, ο Πινόκιο και η …τηλεόραση κάνουν το αθώο μικρό μας παιδί να μας αραδιάζει ψέματα.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

-Το κλειδί για μια σχέση χωρίς ψέματα είναι η εμπιστοσύνη. Αυτό ισχύει για όλες τις προσωπικές μας σχέσεις και ακόμα περισσότερο για τη σχέση με το παιδί μας.  Ως γονείς οφείλουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του παιδιού και να το πείσουμε ότι μπορεί να στηρίζεται σε εμάς κάθε φορά που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα ή θέλει να μοιραστεί μαζί μας τα συναισθήματα που του δημιουργεί μια δυσάρεστη κατάσταση. Αν κάθε φορά που το παιδί κάνει κάτι αντίθετο με τα δικά μας «πρέπει», φωνάζουμε, απειλούμε, αντιδρούμε υπερβολικά, με αυστηρότητα και επιβάλλοντας τιμωρίες, το παιδί θα καταφύγει στα ψέματα για να ξεφύγει.
-Είναι κρίσιμης σημασίας να ξέρει το παιδί ότι το αγαπάμε, ανεξάρτητα από το τι έκανε ή δεν έκανε. Φράσεις όπως: «Δεν σε αγαπάω, γιατί δεν ήσουν καλό παιδί» πρέπει να αποφεύγονται. Η αγάπη μας για εκείνο είναι δεδομένη, ανεξάρτητα αν κάποιες συγκεκριμένες πράξεις ή συμπεριφορές μας στενοχωρούν ή μας βρίσκουν αντίθετους. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε στο παιδί μας και μάλιστα από πολύ νωρίς.
- Κάθε φορά που το παιδί κάνει κάτι που δεν μας αρέσει, του μιλάμε ήρεμα, φιλικά, επιστρατεύοντας όλη την κατανόηση που διαθέτουμε.
- Κάθε φορά που το παιδί μας μάς  ομολογεί την «ενοχή» του για κάτι, λέει δηλαδή την αλήθεια, το επαινούμε και του δίνουμε να καταλάβει ότι η αλήθεια έχει πολύ θετικό αντίκτυπο στη σχέση μας.
-Δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να επανορθώσει για αυτό που έκανε. Αν, για παράδειγμα, κάνει μια ζημιά στο σπίτι, του ζητάμε να αποκαταστήσει την τάξη και να συμμαζέψει, ώστε να καταλάβει ότι η πράξη του έχει μεν συνέπειες όμως δεν είναι μη αναστρέψιμη, ούτε ήρθε η συντέλεια του κόσμου οπότε να πρέπει να καταφύγει στο ψέμα για να σώσει την κατάσταση!
«Ποτέ δεν αποκαλούμε το παιδί «Ψεύτη!». Το μόνο που θα επιφέρει ένας τέτοιος χαρακτηρισμός, είναι το να συνεχιστούν τα ψέματα, να εκπληρωθεί η δική μας προφητεία. Με άλλα λόγια, το παιδί, θα πάρει πολύ σοβαρά την ετικέτα που του κολλάμε και θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι όντως δικαίως την φέρει! Αν πεισθεί ότι εμείς το θεωρούμε ψεύτη, θα πεισθεί ότι είναι ψεύτης, οπότε θα συνεχίσει να λέει ψέματα. Επίσης, ποτέ δεν εξαπολύουμε κατηγορίες προς το παιδί, ακόμη και αν είμαστε σίγουροι ότι αυτό είναι ο «ένοχος». Ποτέ δεν λέμε στο παιδί: «Έχυσες το γάλα σου στο πάτωμα. Γιατί;». Αντίθετα χρησιμοποιούμε πιο ήπιους τρόπους και φράσεις όπως: «Το πάτωμα είναι γεμάτο γάλα. Θέλεις να το συζητήσουμε;».
Πηγή: http://www.babyspace.gr/Article/behavior-child-lying/441-375.html