Δυστυχώς , οι αγενείς ανταπαντήσεις, οι βρισιές και η γενική στάση αμφισβήτησης είναι όλα φυσιολογικά για ένα παιδί 5 – 6 ετών, λένε οι ειδικοί. Μπορεί να ξεσπάσουν όταν νιώθουν θυμό, σύγχυση ή ότι δεν τα αγαπάτε, επειδή δεν ξέρουν πως να χειριστούν τα συναισθήματά τους. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας συγκρατούν επίσης πράγματα που ακούνε στο σχολείο και μετά τα επαναλαμβάνουν στο σπίτι για να δουν πως θα αντιδράσετε.
«Απλά σας δοκιμάζουν» λέει η Jennifer Shu, M.D., παιδίατρος από την Ατλάντα των ΗΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου Baby and Child Health (Βρεφική και παιδική υγεία). «Αν δουν ότι με το να αντιμιλάνε εισπράτουν κάποια αντίδραση από μέρους σας, το πιο πιθανό είναι ότι θα συνεχίσουν να το κάνουν». Γι’ αυτό μην ενδίδετε, αλλά ούτε και να αντιδράτε υπρβολικά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι σωστές απαντήσεις για την επόμενη φορά που θα συναντήσετε αντίδραση είναι οι παρακάτω:
ΑΓΕΝΕΣ ΣΧΟΛΙΟ
¨Αλλά ο Πέτρος το κάνει!»
Άσχετα με το λόγο που το παιδί σας είναι εκνευρισμένο, είτε πρόκειται για το ότι δεν έχει το ίδιο ηλεκτρονικό με το φίλο του είτε για το ότι δεν το αφήνετε να μείνει ξύπνιο μέχρι αργά για να δει μία ταινία, εστιάστε στον τόνο τηε φωνής του. Αν μιλάει ήρεμα, εξηγήστε τους λόγους σας. Θα μπορούσατε να πείτε κάτι όπως «τα παιδιά χρειάζονταιπερισσότερο ύπνο από τους μεγάλους, αλλά θα τη γράψουμε την ταινία και θα μπορέσεις να τηδεις το Σάββατο το πρωί».Αυτό που ωστόσο είναι πιο πιθανό να συμβεί είναι να φωνάξει έξαλλο την παρακάτω δικαιολογία (π.χ. «Μα οι γονείς του Πέτρου τον αφήνουν να κοιμάται ό,τι ώρα θέλει! Είναι άδικο!»), σε μία προσπάθεια να σας παρασύρει σε έναν τσακωμό ελπίζοντας τελικά να γίνει το δικό του. Μην πέσετε στην παγίδα. ακόμη κι αν σκέφτεστε καμιά δεκαριά λόγους για τους οποίους αυτό που το αναγκάζετε να κάνει είναι απόλυτα δίκαιο, η καλύτερη τακτική είναι να συμφωνήσετε: «Ναι έχεις δίκιο, δεν είναι δίκαιο». Και σταματήστε εκεί. ¨Δε θέλετε να μπλέξετε σε μία στιχομυθία με το παιδί σας» λέει η Kathryn Kvols, συγγραφέας του βιβλίου Redirecting Children’s Behavior (Ανακατευθύνοντας τη συμπεριφορά του παιδιού σας). Αυτή τη στιγμή δρα κάτω από συναισθηματική φόρτιση και ό,τι και να πείτε θα βρει κάτι για να διαφωνήσει. Θα εξηγήσετε τους λόγους της απόφασής σας αργότερα, όταν θα είναι πιο ήρεμο.
ΑΓΕΝΕΣ ΣΧΟΛΙΟ
«Δεν είσαι το αφεντικό μου»Ζητάτε από την κόρη σας να πλύνει τα χέρια της πριν από το βραδινό και από το πουθενά ακούτε ξαφνικά το παραπάνω. Αν όμως απαντήσετε με ένα σχόλιο του τύπου «Θα σου πω ποιος είναι το αφεντικό¨, θα ξεκινήσετ εμία έντονη λεκτική μάχη και στο τέλος δε θα έχετε καταφέρει το παιδί σας να κάνει αυτό που ζητάτε. αντ’ αυτού, ακούστε τη συμβουλή του οικογενειακού ψυχοθεραπευτή Hal Runkel, συγγραφέα του βιβλίου Screem Free Parenting (Μεγαλώνοντας παιδιά χωρίς φωνές). Πείτε «Έχεις δίκιο. Δεν είμαι. Εσύ είσαι το αφεντικό του εαυτού σου. Και γι’ αυτό μπορείς να διαλέγεις τι θα κάνεις. Μπορείς να πλύνεις τα χέρια σου ώστε να είναι καθαρά και μετά μπορείς να φας. Ή μπορείς να αφήσεις τα χέρια σου βρώμικα και τότε δε θα σου επιτραπεί να κάτσεις στο τραπέζι. Εσύ αποφασίζεις». αυτό θα βάλει το παιδί σας να σκεφτεί, θα απομακρύνει το βάρος της απόφασης από εσάς και θα του διδάξει υπευθυνότητα.
ΑΓΕΝΕΣ ΣΧΟΛΙΟ
«Είσαι ηλίθια!»
Αυτό μπορεί να του ξεφύγει αφού προσπαθήσατε να το πειθαρχήσετε επειδή, για παράδειγμα, έσπρωξε την αδερφή του – και αυτό γιατί εκείνη τη στιγμή αισθάνεται θυμωμένο, εκνευρισμένο και ανίσχυρο. Αν αυτή είναι η πρώτη φορά που το είπε, μπορεί να «δοκιμάζει» κάτι που άκουσε από ένα φίλο του. Πείτε του: Δεν μιλάμε έτσι εδώ. Μήπως να ξαναπείς αυτό που θέλεις με άλλα λόγια;» προτείνει η ψυχοθεραπεύτρια aydrey Ricker, Ph.D., συγγραφέας του βιβλίου Backtalk: Four Steps to Ending Rude Behavior on Kids ( Βάλτε τέλος στην αγενή συμπεριφορά των παιδιών). Στη συνέχεια βοηθήστε το να βρει καλύτερους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να είχε εκφράσει τα συναισθήματά του όπως «Είμαι θυμωμένος μαζί σου, μαμά». Βεβαιωθείτε πως καταλαβαίνει ποιο είδος γλώσσας είναι αποδεκτό και ποιο όχι, και πως, αν το ξανακάνει, θα μπει τιμωρία.ΑΓΕΝΕΣ ΣΧΟΛΙΟ
«Σκασίλα μου»Το παιδί σας μπορεί να χρησιμοποιησει το σαρκασμό για να εκφράασει τη δυσαρέσκειά του. αν κάνει ό,τι του ζητήσατε, απλώς αγνοήστε το σχόλιο, συμβουλεύει ο Dr. Runkel. «Οι γονείς εκνευρίζονται γιατί θεωρούν ότι τα παιδιά τους δεν τους φέρονται με σεβασμό» λέει. «Αλλά δεν μπορείτε να υποχρεώσετε τα παιδιά σας να σας σέβονται. Ο τρόπος να κερδίσετε το σεβασμό τους είναι να τους δώσετε να καταλάβουν πως οι απόπειρές τους να σας πικάρουν απλώς δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα επάνω σας». και , φυσικά, μην ξεχάσετε να συγκρατήσετε τη δική σας τάση για σαρκασμό όταν το παιδί σας βρίσκεται εκεί τριγύρω. Αν δεν κάνει αυτό που του ζητήσατε, ευγενικά υπενθυμίστε του να το κάνει και εξηγήστε του πως περιμένετε από αυτό να ακολουθεί τις οδηγίες σας με την πρώτη.
ΑΓΕΝΕΣ ΣΧΟΛΙΟ
«Σε μισώ!»Μην το παίρνετε προσωπικά. Αυτό που στην πραγματικότητα λέει το παιδί σας είναι πως μισεί την απόφασή σας. Μπορεί ο πειρασμός να το τιμωρήσετε να είναι μεγάλος, αλλά η πλειοψηφία των ειδικών πιστεύει πως έιναι καλύτερο να πείτε κάτι όπως «Καταλαβαίνω. Δεν πειράζει». Αυτό θα του δείξει πως σέβεστε τα συναισθήματά του και θα βάλει τέλος στην ένταση. Ο Dr. Runkel θυμάται τη φορά που η κόρη του του είπε «σε μισώ», καθώς εκείνος έφευγε από το σπίτι. Τον κυνήγησε μέχρι το αμάξι, χτύπησε με το χέρι της το τζάμι και του φώναξε: «Δεν σ’ αγαπώ καθόλου τώρα». Κι ο Runkel απάντησε «Δεν πειράζει» και ανέβασε το παράθυρο. Τότε εκείνη το χτύπησε ξανά και του είπε: «Εντάξει, μπαμπά, δεν είπα αλήθεια, σ’ αγαπώ!».
Πηγή: Parents
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου