Βέβαια, το να είσαι νονά είναι μια ευθύνη κι ένα καθήκον πολύ πιο σημαντικό και ουσιαστικό. Η πνευματική μητέρα του παιδιού πρέπει να το βοηθά να βρει το δρόμο του, να ακολουθεί τους κανόνες της θρησκείας και να του συμπαραστέκεται ενεργά.
Εδώ η νονά της Σταχτοπούτας της εξασφάλισε πριγκιπικό γάμο με τη μαγική της παρέμβαση, οι απλές νονές να μη βοηθήσουν τουλάχιστον στην εκπαίδευση και την αγωγή των βαφτιστηριών τους;
Επειδή, όμως, τα παιδιά δεν πολυκαταλαβαίνουν αυτού του είδους τη βοήθεια αλλά εκτιμούν απεριόριστα τη λαμπάδα με την κούκλα ή τον ήρωα που πολυδιαφημίζεται, η νονά θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στο καθήκον της και την απαίτηση του βαφτιστηριού.
Αν του αγοράσει αυτό που θέλει, θα το ευχαριστήσει οπωσδήποτε αλλά θα το βοηθήσει, άραγε ουσιαστικά; Θα του κάνει καλό η καταναλωτική υπακοή στα διαφημιζόμενα πρότυπα ή μήπως θα πρέπει να του προτείνει μια ποιοτικότερη εναλλακτική επιλογή;
Ο αληθινός ρόλος της νονάς…
Πιστεύω ότι η καλύτερη λύση είναι μία σύνθεση των διαφορετικών τάσεων – οπωσδήποτε κάτι που ευχαριστεί το παιδί αλλά και δώρα που θα το ωφελήσουν, θα του δημιουργήσουν άποψη, κριτήριο, θα το διδάξουν αισθητικά.
Γιατί ο ρόλος της νονάς και του νονού δεν είναι να κάνουν μόνο τα χατήρια των πολυαγαπημένων βαφτιστηριών και να τους κουβαλούν ως άλλοι Αη-Βασίληδες τα δώρα όλον το χρόνο και με κάθε ευκαιρία.
Ο ρόλος τους είναι κύρια πνευματικός και παιδαγωγικός, είναι δεσμευμένοι με μυστήριο απέναντι στα πνευματικά τους παιδιά και πρέπει να τα καθοδηγούν και να τα εκπαιδεύουν στην αρετή, τη σοφία και την πίστη.
Οπότε η νονά στοχεύει σε δύο πράγματα. Από τη μία αγοράζει στο παιδί τα δώρα που θέλει αλλά και από την άλλη δεν ξεχνάει να του μαθαίνει την πίστη και την σοφία. Άρα δεν είναι και πολύ απλός ο ρόλος της νονάς τελικά!
Πηγή: tlife
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου