Η επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Πόπη Αναστασέα-Βλάχου, προειδοποιεί τους γονείς για τα έξι ενοχλήματα των παιδιών που φαίνονται μερικές φορές «αθώα», αλλά μπορεί να υποδηλώνουν σοβαρές καταστάσεις (όπως η μηνιγγίτιδα ή η εγκεφαλίτιδα) ή να έχουν επικίνδυνες επιπτώσεις (όπως η αφυδάτωση, η περιτονίτιδα ή σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα).
Επίσης, η κ. Βλάχου συμβουλεύει τους γονείς τι πρέπει να κάνουν σε κάθε περίπτωση.
ΥΨΗΛΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ: Κίνδυνος για σοβαρή λοίμωξη. O πυρετός είναι το σύμπτωμα που φέρνει συχνότερα τους γονείς και τα παιδιά στον γιατρό από οποιοδήποτε άλλο ενόχλημα.
«Τα υγιή άτομα διατηρούν εσωτερική θερμοκρασία σώματος, με διακύμανση 0,5-1 βαθμό Κελσίου», λέει η κ. Βλάχου. «Φυσιολογικά, η θερμοκρασία είναι 36,1-37 βαθμοί Κελσίου, αν και στα βρέφη και στα μικρά παιδιά μπορεί να φθάνει έως 37,4. Μετά, μιλάμε για δέκατα. Επίσης, η θερμοκρασία στο ορθό υπερβαίνει τους 37,4 και φθάνει φυσιολογικά έως τους 37,8 βαθμούς Κελσίου».
Εάν το μικρό παιδί εμφανίζει θερμοκρασία πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου και το μεγαλύτερο παιδί πάνω από 38,5 βαθμούς (με το θερμόμετρο στη μασχάλη), πρέπει να ενημερωθεί ο γιατρός, να χορηγηθεί αντιπυρετικό και να ληφθούν παράλληλα φυσικά μέτρα (να ελαφρύνουμε τα ρούχα και τα κλινοσκεπάσματα του παιδιού, να αερίσουμε τον χώρο, να κάνουμε χλιαρό μπάνιο ή χλιαρό ποδόλουτρο στο παιδί ή να το περιτυλίξουμε με βρεγμένο μπουρνούζι κ.ά.)
«Όλες οι σοβαρές αρρώστιες συνοδεύονται από πυρετό», τονίζει η κ. Βλάχου, «και γι΄ αυτό πρέπει να ενημερώνεται ο παιδίατρος από την αρχή. Προσοχή! Εάν το παιδί εμφανίζει υψηλό πυρετό σε συνδυασμό με στικτό αιμορραγικό εξάνθημα (σαν να έχουν τσιμπήσει το παιδί βελόνες), πρέπει να το πάτε επειγόντως στο πλησιέστερο νοσοκομείο, γιατί η εικόνα αυτή υποδηλώνει μηνιγγίτιδα».
ΠΥΡΕΤΙΚΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ: Κίνδυνος για σοβαρή πάθηση, όπως μηνιγγοεγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα. Ποσοστό 2%-5% των παιδιών στην πρώτη παιδική ηλικία θα κάνουν στον υψηλό πυρετό και σπασμούς, χωρίς να είναι γνωστός ο λόγος. Το παιδί εμφανίζει τονικοκλονικές κινήσεις, δηλαδή ταρακουνιέται όλο έντονα. Οι πυρετικοί σπασμοί είναι συχνότεροι σε ηλικίες από 6 μηνών έως 2 χρόνων, αλλά μπορεί να εμφανισθούν και έως την ηλικία των 5-6 χρόνων. Είναι συχνότεροι στα αγόρια απ΄ ό,τι στα κορίτσια. Πολλές φορές εμφανίζονται συχνότερα σε παιδιά οικογενειών με προδιάθεση (είχαν παρουσιάσει και οι γονείς σε μικρή ηλικία).
Οι γονείς θα πρέπει- όπως συμβουλεύει η κ. Βλάχου- να κάνουν τα εξής:
΄* Να μη χάσουν την ψυχραιμία τους.
* Να τηλεφωνήσουν αμέσως στον παιδίατρο. ? Να δώσουν στο παιδί ένα αντιπυρετικό υπόθετο (που πρέπει πάντα να υπάρχει στο ψυγείο του σπιτιού).
* Να βάλουν στο παιδί χλιαρά επιθέματα, για να ρίξουν τον πυρετό.
* Να μην κάνουν καμία παρέμβαση από το στόμα του παιδιού (να δώσουν π.χ. φάρμακο ή νερό), γιατί υπάρχει κίνδυνος πνιγμού.
* Εάν οι σπασμοί επιμένουν πάνω από 2-3 λεπτά, να πάνε το παιδί στον παιδίατρο ή στο νοσοκομείο, γιατί οι σπασμοί μπορεί να είναι το πρώτο στάδιο βαριάς πάθησης (όπως μηνιγγοεγκεφαλίτιδας ή μηνιγγίτιδας).
ΣΚΥΛΩΔΗΣ ΒΗΧΑΣ: Κίνδυνος για σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα «Μια νόσος που τρομάζει τους γονείς είναι η οξεία λαρυγγίτιδα», επισημαίνει η κ. Βλάχου. «Συνήθως το παιδί έχει εμφανίσει πριν από ένα εικοσιτετράωρο ή μερικές ώρες καταρροή και βραχνάδα στη φωνή, στα οποία οι γονείς δεν δίνουν σημασία.
Το παιδί κοιμάται και ξυπνά έντρομο, βήχει με υλακώδη βήχα, έχει δύσπνοια και δεν μπορεί να αναπνεύσει. Εάν κοιμηθεί το μεσημέρι, μπορεί να εμφανίσει τα ίδια συμπτώματα, αλλά σε μικρότερο βαθμό».
Η νόσος είναι συχνότερη στα μικρά παιδιά (1- 3 χρόνων) και στα αγόρια. Πρέπει αμέσως να κάνετε τα εξής:
* Να ανοίξετε τα παράθυρα, για να αερίσετε τον χώρο.
* Να τηλεφωνήσετε στον γιατρό (οποιαδήποτε ώρα κι αν είναι) και να ακολουθήσετε τις οδηγίες του.
* Εάν δεν βελτιώνεται γρήγορα η αναπνοή του παιδιού, να το πάτε στο πλησιέστερο εφημερεύον νοσοκομείο.
ΕΜΕΤΟΣ: Κίνδυνος για Για αφυδάτωση. «Πολύ συχνά, οι ιογενείς λοιμώξεις και γενικά μια οξεία γαστρεντερίτιδα μπορεί να αρχίσουν με έμετο», εξηγεί η κ. Βλάχου. «Όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο περισσότερο κινδυνεύει από αφυδάτωση από τους εμέτους. Πιο εύκολα αφυδατώνονται τα βρέφη έως 2 χρόνων».
Να, λοιπόν, τι πρέπει να κάνετε:
* Να αφήσετε το παιδί να ηρεμήσει για λίγη ώρα.
* Μετά, να αρχίσετε σιγά σιγά να του χορηγείτε υγρά με έτοιμα διαλύματα ηλεκτρολυτών (που πρέπει να έχετε στο φαρμακείο του σπιτιού).
* Να επανασιτίσετε σταδιακά το παιδί, ανάλογα με την ηλικία του και τις οδηγίες του γιατρού
ΚΟΙΛΙΑΚΟΣ ΠΟΝΟΣ: Κίνδυνος για ρήξη σκωληκοειδίτιδας και περιτονίτιδα. «O πόνος στην κοιλιά, όταν μάλιστα συνοδεύεται από πυρετό και εμέτους, τρομάζει και εμάς τους παιδιάτρους, εάν δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε άλλη διάγνωση από τη σκωληκοειδίτιδα», τονίζει η κ. Βλάχου. «Ο πυρετός είναι συχνά ήπιος στην αρχή και αυτό ξεγελά τους γονείς. Λανθασμένα, επίσης, πολλοί γονείς πιστεύουν ότι η σκωληκοειδίτιδα δεν εμφανίζεται στα μικρά παιδιά. Παρ΄ ότι είναι πιο συχνή στα μεγαλύτερα παιδιά (4-10 χρόνων), μπορεί να εμφανισθεί και σε παιδιά ολίγων μηνών».
Το παιδί πονά σχεδόν σε κάθε κίνηση του σώματος. Ο πόνος εντοπίζεται στην κάτω κοιλία δεξιά. «Η ψηλάφηση από τον γιατρό είναι στην αρχή πιο σημαντική από τις εργαστηριακές εξετάσεις», υπογραμμίζει η κ. Βλάχου. «Εάν υπάρχει αμφισβητούμενη κατάσταση, το υπερηχογράφημα θα διαλύσει τις αμφιβολίες. Η ακτινογραφία δεν βοηθά. Η διαφορική διάγνωση από τη μεσεντέρια λεμφαδενίτιδα (η οποία συνοδεύεται από μια ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος) θα γίνει τις περισσότερες φορές με τους υπερήχους».
Οι αιτίες μπορεί να είναι:
1) Ανατομικοί λόγοι (το μεγάλο μήκος της σκωληκοειδούς υπόφυσης διευκολύνει την απόφραξη).
2) Η δυσκοιλιότητα.
3) Ξένα σώματα που έχει καταπιεί το παιδί.
4) Φλεγμονές.
5) Λοιμώδη νοσήματα (π.χ. παλαιότερα η ιλαρά).
«Εάν παρατηρηθεί άνοδος του πυρετού και έμετοι, σημαίνει ότι έχει γίνει ρήξη της σκωληκοειδίτιδας και έχει προκληθεί περιτονίτιδα, που είναι επικίνδυνη για τη ζωή του παιδιού», προειδοποιεί η κ. Βλάχου.
«Χρειάζεται, λοιπόν, άμεση μεταφορά του παιδιού σε νοσοκομείο».
ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ: Κίνδυνος για εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, όγκο στον εγκέφαλο. «Ευτυχώς, μόνο σε λιγότερο από το 4% των περιπτώσεων ο παιδικός πονοκέφαλος οφείλεται σε σοβαρό πρόβλημα ή πάθηση», λέει η κ. Βλάχου. «Συνήθως, είναι συνοδό σύμπτωμα διαφόρων λοιμωδών νοσημάτων (π.χ. της γρίπης και γενικά των ιώσεων).
Όταν όμως ο πονοκέφαλος επιμένει ή επαναλαμβάνεται- ιδίως εάν δεν υπάρχουν συμπτώματα ιώσεως μεταξύ των επεισοδίων κεφαλαλγίας- πρέπει οπωσδήποτε να ενημερωθεί ο παιδίατρος και να γίνει απεικονιστικός έλεγχος».
Η ανάγκη ιατρικής συμβουλής είναι ακόμα πιο μεγάλη- και πρέπει να πάτε αμέσως το παιδί σε γιατρό ή νοσοκομείο- εάν υπάρχουν μερικά από τα ακόλουθα συμπτώματα:
* Διαταραχές της όρασης.
* Έμετοι.
* Αλλαγή συμπεριφοράς.
* Δυσκαμψία και πόνος στον αυχένα.
* Πυρετός.
* Έχει προηγηθεί κάκωση.
* Ο πονοκέφαλος ξυπνά το παιδί τη νύκτα.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου