Ιώσεις κρατάμε το παιδί στο σπίτι?

Το παιδί μου έχει βήχα, πονόλαιμο και ματάκια που δακρύζουν. Να το στείλω στο σχολείο;

Τα συμπτώματα που εμφανίζουν τα πιτσιρίκια όταν αρρωσταίνουν ποικίλλουν σε αριθμό, είδος και ένταση. Ανεξάρτητα από το πώς εκδηλώνεται μια ίωση, εμείς πρέπει να πάμε στη δουλειά μας. Τι το κάνουμε όμως το παιδί; Το στέλνουμε στο σχολείο με κίνδυνο να υποτροπιάσει, να ταλαιπωρηθεί, να εξαντληθεί ή το κρατάμε στο σπίτι με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις δικές μας υποχρεώσεις; Και έπειτα ποιός παίρνει την απόφαση; Εμείς ή ο γιατρός που παρακολουθεί το παιδί μας;
Τι λένε οι αριθμοί
Ένα δίχρονο παιδί έχει μια ίωση κατά μέσο όρο το μήνα. Ο αριθμός διπλασιάζεται σε περίπτωση που το παιδί πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Κάθε ίωση που πλήττει το ανώτερο αναπνευστικό διαρκεί 7-10 μέρες. Αν κάνουμε τον υπολογισμό, προκύπτει ότι δυο από αυτού του είδους τις ιώσεις το μήνα ισοδυναμούν με 20-30 ημέρες ασθένειας του παιδιού το μήνα!
Τι μπορούμε να κάνουμε
Σκεφτείτε πώς περνάει το παιδί την ημέρα του στον παιδικό σταθμό. Παίζει με τα ίδια παιχνίδια που μοιράζονται τουλάχιστον 20 παιδιά της ηλικίας του, αγκαλιάζει και φιλάει τους φίλους του, βάζει στο στόμα αντικείμενα που έχουν αλλάξει πολλά χέρια και εν ολίγοις, ανταλλάσσει με τους φίλους του…μικρόβια!
Ακόμη και στα πιο καθαρά σχολικά περιβάλλοντα, τα μικρόβια καραδοκούν. Το παιδί λοιπόν κινδυνεύει να κολλήσει κάποια ίωση και η κατάστασή του να επιδεινωθεί αν βρίσκεται στα πρόθυρα ασθένειας (τρέχει η μυτούλα του, βήχει, είναι κακοδιάθετο). Με άλλα λόγια η ανάρρωση από ένα απλό κρυολόγημα είναι πολύ πιο εύκολη από την ανάρρωση από κάποια κρυολόγημα συνδυασμένο με κάποια ίωση.
Η σύσταση των ειδικών
Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία υποστηρίζει ότι το παιδί πρέπει να παίρνει άδεια από τον παιδικό σταθμό στις παρακάτω περιπτώσεις:
-Όταν η ασθένειά του είναι τέτοια που δεν του επιτρέπει να συμμετέχει ικανοποιητικά στις καθημερινές δραστηριότητες του σχολείου.
-Όταν η κατάστασή του είναι τέτοια που απαιτεί περισσότερη και πιο εντατική φροντίδα από κάποιον ενήλικα.
-Αν έχει πυρετό. Σε αυτή την περίπτωση κρατάμε το παιδί στο σπίτι 24 ώρες μετά την τελευταία φορά που το παιδί εμφάνισε πυρετό.
-Αν το παιδί είναι σε λήθαργο, κλαίει επίμονα ή εμφανίζει δυσκολίες στην αναπνοή.
-Αν έχει κάνει εμετό δυο ή περισσότερες φορές το τελευταίο 24ωρο.
-Αν έχει διάρροια.
-Αν έχει σπυράκια στο σώμα του συνοδευόμενα από πυρετό ή αλλαγές στη συμπεριφορά.
-Αν παρατηρηθούν αλλαγές στο χρώμα των ματιών (κοκκίνισμα) και/ή γύρω από αυτά.
-Αν έχει κοιλιακούς πόνους με διάρκεια δυο ωρών και πάνω που συνοδεύεται από πυρετό ή ενδείξεις αφυδάτωσης.
-Αν ο γιατρός έχει διαγνώσει κάποια μόλυνση που απαιτεί παραμονή στο σπίτι και εντατική φροντίδα του παιδιουύ.
Αξιολογώντας τα συμπτώματα
Κανείς γονιός δεν θα κρατήσει το παιδί του στο σπίτι επειδή η μυτούλα του τρέχει. Συνηθισμένη εικόνα που συναντάμε στους παιδικούς σταθμούς, σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του έτους. Αντίθετα, αν το παιδί έχει κόκκινα, ερεθισμένα ματάκια, αμέσως ανησυχούμε και καλούμε τον γιατρό. Οι ειδικοί ωστόσο εξηγούν ότι πίσω από τις αλλαγές στα μάτια ή την μύτη κρύβονται οι ίδιοι ακριβώς ιοί με την πανομοιότυπη δράση. Η διαφορά είναι ότι τα μάτια τα βλέπουμε, ενώ το εσωτερικό της μύτης, όχι! Για αυτό, αν το παιδί μας εμφανίσει κάποιο ύποπτο σύμπτωμα, καλό είναι επικοινωνήσουμε πρώτα με τον παιδίατρο που το παρακολουθεί.
Πηγή: http://www.babyspace.gr