Εκτός από τη μερίδα των ειδικών που φροντίζουν να περάσουν το σωστό μήνυμα ευθύς εξαρχής, πολλοί γονείς αναφέρουν ότι έχουν περάσει από τη φάση που το μικρό προτιμά να κοιμάται μαζί τους παρά στο κρεβατάκι του.
Πολλοί γονείς δέχονται χωρίς αντιρρήσεις αυτή την κατάσταση -καθώς τους απαλλάσσει από αναστάτωση και ξενύχτια κατά τη διάρκεια της νύχτας- και ταυτόχρονα ανησυχούν μήπως το παιδί δυσκολευτεί να μάθει να κοιμάται μόνο του. Τα στοιχεία ωστόσο των τελευταίων ερευνών είναι σε γενικές γραμμές καθησυχαστικά, αφού όπως διαπιστώνεται, μετά τον τρίτο χρόνο -και πολλές φορές ακόμα και στον έκτο ή έβδομο χρόνο- τα παιδιά επιστρέφουν οικειοθελώς στο κρεβάτι τους ύστερα από μία μεταβατική περίοδο που κοιμούνται πότε μόνα τους και πότε με τους γονείς τους.
Αν και ο φόβος του παιδιού είναι ειλικρινής -γι’ αυτό και δυσκολεύεται να κοιμηθεί μόνο του-, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχτείτε την κατάσταση. Το ζευγάρι πρέπει να έχει χρόνο να απολαμβάνει τις ιδιαίτερες στιγμές του. Η στρατηγική της σταδιακής προσαρμογής είναι η καλύτερη στην περίπτωση αυτή από το να επιβάλετε στο μικρό με διαμάχες να κοιμάται στο κρεβάτι του. Για να τα καταφέρετε:
·Επιμείνετε να αποκοιμίζετε το παιδί στο κρεβατάκι του, καθιερώνοντας συγκεκριμένη ρουτίνα ύπνου: παραμύθι, αγκαλίτσα, φιλάκι
·Δεχτείτε να μείνετε μαζί του στο κρεβατάκι μέχρι να αποκοιμηθεί, όμως αποφύγετε να το καθιερώσετε σαν συνήθεια.
·Συμφωνήστε να σας φωνάζει, όταν θέλει κάτι, αντί να έρχεται εκείνο στο δωμάτιό σας
·Όταν δείτε το παιδί όρθιο δίπλα στο κρεβάτι σας, δοκιμάστε να το αγκαλιάσετε και να επιστρέψτε μαζί του χωρίς λόγια στο δωμάτιό του
·Δοκιμάστε να βάλετε δίπλα στο μεγάλο κρεβάτι ένα στρωματάκι με μαξιλάρι και κουβερτούλα και πείτε στο παιδί ότι είναι διαθέσιμο, αν νιώσει ότι θέλει να έρθει κοντά σας κατά τη διάρκεια της νύχτας
·Να τονίζετε στους άλλους το σπουδαίο κατόρθωμα, όταν είναι παρόν το παιδί, ακόμα κι αν μόλις τα έχει καταφέρει να κοιμάται μόνο του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου