"Μπαµπά κλήρωση δεν είναι εκείνο που δεν κερδίζει σχεδόν κανένας;"

Ο τίτλος παραπέµπει σε εκείνες τις ταινίες του Χόλιγουντ µε τους υπερήρωες που σώζουν την ανθρωπότητα. Το ντοκιµαντέρ «Περιµένοντας τον Σούπερµαν», όµως, καταγράφει την πλήρη αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήµατος στις Ηνωµένες Πολιτείες. Και υπενθυµίζει ότι δεν υπάρχει κανένας υπερήρωας για να το σώσει.



Το «Περιµένοντας τον Σούπερµαν» είναι ένα δριµύ κατηγορώ που ήδη διχάζει τις Ηνωµένες Πολιτείες. Απέσπασε τους επαίνους του Μπαράκ Οµπάµα, αλλά και αρνητικά σχόλια από φιλελεύθερα µέσα ενηµέρωσης όπως οι «Νew Υork Τimes» που θεωρούν ότι µπαίνουν στο στόχαστρο δάσκαλοι και καθηγητές. Δηµιουργός του ντοκιµαντέρ είναι ο Ντέιβις Γκουγκενχάιµ, σκηνοθέτης του βραβευµένου ντοκιµαντέρ «Η άβολη αλήθεια» για την κλιµατική αλλαγή στον πλανήτη.



Αυτήν τη φορά η άβολη αλήθεια που καλούνται να αντιµετωπίσουν οι Αµερικανοί είναι η πλήρης αποτυχία του εκπαιδευτικού τους συστήµατος. Η «Washington Ρost» προβλέπει ότι «αυτή η ταινία θα κάνει τουλάχιστον την ίδια αίσθηση που είχε κάνει το ντοκιµαντέρ για το περιβάλλον, καθώς λίγες ηµέρες µετά την πρεµιέρα του στη µεγάλη οθόνη είναι ήδη σαφές ότι θα βρεθεί στο επίκεντρο µιας διαµάχης τουλάχιστον για δυο χρόνια».



Οι επιδόσεις των αµερικανών µαθητών είναι από τις χειρότερες στις ανεπτυγµένες χώρες: καταλαµβάνουν την 25η θέση ανάµεσα στις τριάντα χώρες στα µαθηµατικά, την 21η στις φυσικές επιστήµες. Το 69% των µαθητών της Γ’ γυµνασίου δυσκολεύεται στη γραφή και την ανάγνωση, το 68% είναι κάτω από τη βάση στα µαθηµατικά. Στην Καλιφόρνια, το 20% των µαθητών εγκαταλείπει το σχολείο πριν πάρει το απολυτήριο. Κατά συνέπεια, τα περισσότερα σχολεία στις Ηνωµένες Πολιτείες είναι στην πραγµατικότητα φάµπρικες παραγωγής αναλφάβητων. Η µόνη ελπίδα που έχουν οι γονείς για να λάβουν τα παιδιά τους µια στοιχειωδώς καλή µόρφωση είναι τα ιδιωτικά σχολεία. Τα δίδακτρα, όµως, µπορεί να φτάσουν ακόµη και τα 30.000 δολάρια. Η άλλη λύση είναι τα ελάχιστα καλά δηµόσια σχολεία. Σε αυτή την περίπτωση, οι γονείς θα πρέπει να ελπίζουν στην καλή τους τύχη: καθώς τα σχολεία αυτά δέχονται πολλές αιτήσεις για εγγραφές λόγω της φήµης τους, επιλέγουν τους µελλοντικούς µαθητές τους µε κλήρωση.



Καταδίκη σε... ισόβια

Ο Ντέιβις Γκουγκενχάιµ παρακολουθεί µε την κάµερά του πέντε µαθητές που περιµένουν τα αποτελέσµατα της κλήρωσης. «Μπαµπά», ακούγεται να ρωτά η 12χρονη Ντέιζι τον πατέρα της έξω από ένα σχολείο του Λος Αντζελες. «Κλήρωση δεν είναι εκείνο το πράγµα που δεν κερδίζει σχεδόν κανένας;». Η µόνη επιλογή για τους µαθητές που δεν τους χαµογελάει η τύχη είναι τα εργοστάσια των αναλφάβητων. «Εάν χάσεις την ευκαιρία, είσαι καταδικασµένος από τα έξι σου χρόνια», είναι ένα από τα συµπεράσµατα του ντοκιµαντέρ.





Και για συγκρίσεις; Έρευνα του Παύλου Τσίμα



ΤΑ ΝΕΑ