Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, σύμφωνα με στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και την Στατιστική Υπηρεσία της Ευρώπης (Eurostat), περισσότερα από 1.800 Ελληνόπουλα τραυματίζονται κάθε χρόνο μέσα και έξω από τα σχολεία, ενώ περισσότερα από 75 παιδιά ηλικίας έως 14 ετών χάνουν ετησίως τη ζωή τους στην άσφαλτο.
Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος, η ΕΛΠΑ παρέχει συμβουλές προς όλους τους ενήλικες.
Για τους γονείς
Ο καλύτερος «δάσκαλος οδικής ασφάλειας» για τα παιδιά σας, είστε εσείς, διότι οι βασικοί κανόνες για την οδική ασφάλεια διδάσκονται στο δρόμο – και το παιδί είναι στο δρόμο με τους γονείς του, ακολουθώντας το παράδειγμά τους, είτε αυτό είναι σωστό είτε όχι.
Τι πρέπει συνεπώς να κάνουν οι γονείς; Κατ’ αρχήν, να βεβαιωθούν ότι τους κανόνες οδικής ασφάλειας που προσπαθούν να διδάξουν στα παιδιά τους, τους τηρούν και οι παππούδες , οι συγγενείς, οι φίλοι, η μπέιμπι σίτερ ή όποιος άλλος φροντίζει τα παιδιά τους όταν αυτοί απουσιάζουν.
Πρέπει επίσης να εκπαιδεύσουν σωστά τα παιδιά τους, από μικρή κιόλας ηλικίας. Ο βασικός κανόνας της εκπαίδευσης είναι να γίνεται σταδιακά και με τρόπο που να ταιριάζει με την ηλικία και την ωριμότητα του παιδιού. Επειδή όμως τα παιδιά αναπτύσσουν τη σκέψη τους σε διαφορετικά επίπεδα, οι γονείς είναι αυτοί που μπορούν να αποφασίσουν πότε το παιδί τους είναι έτοιμο να μεταβεί από το ένα επίπεδο εκμάθησης στο επόμενο.
Εάν το παιδί σας μετακινείται από και προς το σχολείο με σχολικό λεωφορείο, θα πρέπει να λάβετε τη διαβεβαίωση ότι το όχημα είναι απολύτως κατάλληλο για τη μεταφορά μαθητών (πρόσφατα ελεγμένο, με ζώνες ασφαλείας, πυροσβεστικά μέσα, συνοδό κ.ά.)
Για τις ηλικίες 1-4 ετών
1. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν την κυκλοφορία. Ποτέ μην τα αφήνετε λοιπόν μόνα τους, ακόμη και όταν είναι παρέα με μεγαλύτερα παιδιά.
2. Επιλέξτε το μέρος που είναι ασφαλές για να παίζουν. Ποτέ στο πεζοδρόμιο ή στον δρόμο, ακόμη κι αν είναι ήσυχος. Αν δεν υπάρχει όμως άλλο μέρος για παιγνίδι, να είναι μαζί τους ενήλικας να τα προσέχει.
3. Όταν βγαίνετε μαζί τους έξω, βεβαιωθείτε ότι περπατούν στην πλευρά του πεζοδρομίου που είναι μακρύτερα από την κυκλοφορία (εσωτερικά δηλαδή), ακόμη και αν τους κρατάτε το χέρι.
4. Δώστε το καλό παράδειγμα. Εξηγήστε τους τι είναι η κυκλοφορία. Πείτε τους για τα φανάρια, γιατί πρέπει να σταματάμε και να ελέγχουμε το δρόμο πριν τον διασχίσουμε. Εξηγήστε τους τη διαφορά μεταξύ δρόμου και πεζοδρομίου.
Εξηγήστε του ακόμη ότι πολλές φορές τα αυτοκίνητα και οι μοτοσικλέτες ανεβαίνουν και στο πεζοδρόμιο για διάφορους λόγους, συνεπώς και εκεί πρέπει να προσέχουν.
Για τις ηλικίες 5-6 ετών
1. Όποτε βγαίνετε με το παιδί στο δρόμο, να του λέτε τι πρόκειται να κάνετε και γιατί. Ειδικά για τις διασταυρώσεις, πρέπει να του μάθετε τα βασικά σημεία της ασφαλούς διάσχισής της: α) να βρίσκει ένα ασφαλές μέρος να σταθεί, το οποίο θα είναι ορατό από τους διερχόμενους οδηγούς, β) να μην περνάει ανάμεσα από σταθμευμένα αυτοκίνητα, γ) να περιμένει έως ότου σιγουρευτεί ότι μπορεί να περάσει απέναντι με ασφάλεια, δ) να ξεκινά όταν δεν θα υπάρχει κανένας κίνδυνος, ε) να μην χρονοτριβεί και να μην είναι αφηρημένο καθώς διασχίζει τον δρόμο.
2. Να κάνετε με το παιδί πρακτική εξάσκηση, σε ήσυχους δρόμους κοντά στο σπίτι. Πρώτα δείξτε του τι και πως να το κάνει. Μετά, αφήστε το να σας οδηγήσει εκείνο για να περάσετε απέναντι. Αργότερα αφήστε το να έλθει σε εσάς προσεκτικά, όταν το περιμένετε εσείς στο απέναντι πεζοδρόμιο.
3. Να θυμάστε ότι στην ηλικία αυτή το παιδί δεν είναι πραγματικά έτοιμο να διασχίσει το δρόμο, γι’ αυτό και πάντοτε πρέπει να βρίσκεται κοντά του ένας ενήλικας.
4. Επειδή τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται όταν το παιδί αρχίζει το σχολείο και δεν συνοδεύεται από ενήλικα, προσπαθήστε να συνδυάσετε τις ώρες σχολείου με κάποιον άλλο γονέα για να παίρνει το παιδί σας από το σχολείο, εάν δε μπορείτε εσείς οι ίδιοι.
5. Να επιλέγετε την πιο ασφαλή διαδρομή από το σπίτι προς το σχολείο και να την κάνετε μαζί με το παιδί, εξηγώντάς του καθ’ οδόν τα σημεία που πρέπει να προσέχει. Όπου υπάρχει διασταύρωση με φανάρι, να την χρησιμοποιείτε.
Για τις ηλικίες 7-9 ετών
1. Εξηγήστε στο παιδί τα στάδια που χρειάζονται για να διασχίσει με ασφάλεια ένα δρόμο χωρίς σηματοδότη.
2. Αφού βεβαιωθείτε ότι το παιδί έχει κατανοήσει τα παραπάνω, να του κάνετε πρακτική εξάσκηση, ξεκινώντας από ήσυχους δρόμους, που στο παρελθόν έχετε διασχίσει μαζί. Παρακολουθήστε το και βεβαιωθείτε ότι ξέρει τι κάνει, πριν το αφήσετε να διασχίσει μόνο του έναν ήσυχο δρόμο.
3. Επαναλάβετε αργότερα την παραπάνω διαδικασία σε πιο πολυσύχναστους δρόμους. Και πάλι, πρέπει να κάνετε πολλές δοκιμές μαζί με το παιδί, πριν το αφήσετε να διασχίσει μόνο του τον δρόμο.
4. Να θυμάστε ότι πολλά παιδιά (όπως και ενήλικες) δεν είναι ικανά να κρίνουν την ταχύτητα με την οποία κινούνται τα αυτοκίνητα, ούτε πόσο μακριά βρίσκονται αυτά. Να θυμάστε επίσης πως η ηλικία που τα παιδιά κατανοούν τα θέματα αυτά, διαφέρει από παιδί σε παιδί.
5. Να ντύνετε το παιδί με λαμπερά χρώματα (ή χρώματα που «τραβούν το μάτι» των οδηγών) και όχι με μαύρα ρούχα, ιδίως όταν ο καιρός είναι μουντός ή συννεφιασμένος (να θυμάστε, όμως, ότι και τα πιο λαμπερά χρώματα δεν φωσφορίζουν το βράδυ στους σκοτεινούς δρόμους). Εξηγήστε στο παιδί γιατί το ντύνετε με ανοικτά χρώματα, ειδικά το βράδυ.
Για τις ηλικίες 10-15 ετών
Είναι οι ηλικίες που τα παιδιά χρειάζονται και απαιτούν σταδιακά την ανεξαρτησία τους και αρχίζουν να μετακινούνται μόνα τους (λ.χ. για να επισκεφθούν τους φίλους τους).
Δυστυχώς, όμως, είναι και οι ηλικίες που τα παιδιά νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, ενώ ειδικά το ηλικιακό φάσμα 12-15 ετών είναι αυτό στο οποίο παρατηρείται το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής παιδιών σε ατυχήματα με αυτοκίνητο.
1. Συνεχίστε να μιλάτε στο παιδί για τους κινδύνους της κυκλοφορίας. Να του υπενθυμίζετε ότι πρέπει να περιμένει να σταματήσει η κίνηση για να διασχίσει ένα δρόμο, να χρησιμοποιεί τις διαβάσεις των πεζών, να μη διασχίζει το δρόμο κάνοντας ζιγκ-ζαγκ και, εάν υπάρχει νησίδα στη μέση μιας λεωφόρου, να διασχίζει τη λεωφόρο σαν να πρόκειται για δύο ξεχωριστούς δρόμους (σταματώντας δηλαδή και περιμένοντας επάνω στη νησίδα).
2. Να συζητάτε με το παιδί τους κινδύνους κάθε διαδρομής που πρόκειται εκείνο να κάνει (κυρίως αυτή του σχολείου).
3. Ελέγξτε εάν το παιδί μπορεί να κρίνει σωστά την ταχύτητα και την απόσταση των αυτοκινήτων σε έναν πολυσύχναστο δρόμο - και συζητήστε μαζί του για τα ασφαλή περάσματα του συγκεκριμένου δρόμου.
4. Να λέτε επίμονα στο παιδί ότι ποτέ δεν πρέπει να διασχίζει ένα δρόμο ακολουθώντας «τυφλά» τους φίλους του. Πάντα πρέπει να σκέπτεται και να προσέχει εκείνο τον εαυτό του.
5. Να δίνετε το καλό παράδειγμα στο παιδί - τόσο ως πεζοί όσο και ως οδηγοί (μην ξεχνάτε ποτέ την ζώνη ασφαλείας ή/και το κράνος).
Για τους νηπιαγωγούς, τους δασκάλους και τους καθηγητές
* Μυήστε τους μαθητές στους απλούς κανόνες οδικής ασφάλειας, όπως στην αποκλειστική χρήση των διαβάσεων και των φαναριών, στην αποφυγή επικίνδυνων παιχνιδιών μέσα και έξω από το σχολείο ή στο δρόμο κ.ά.
* Εάν είναι εφικτό, επισκεφθείτε με τους μαθητές σας κάποιο «Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής», ώστε να εκπαιδευτούν τα παιδιά στην ασφαλή κυκλοφορία.
Για τους οδηγούς
Η ΕΛΠΑ συνιστά στους οδηγούς, όταν διέρχονται έξω από παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, σχολεία και γυμνάσια, παιδικές χαρές και πάρκα όπου κυκλοφορούν, συχνάζουν και παίζουν μαθητές και μικρά παιδιά:
* Να οδηγούν με αυξημένη προσοχή και μικρότερη ταχύτητα, προκειμένου να περιοριστούν στο ελάχιστο οι περιπτώσεις ατυχήματος.
* Να βάζουν τα παιδιά να κάθονται στις πίσω θέσεις του αυτοκινήτου – δεμένα στα ειδικά παιδικά καθίσματα εάν είναι μικρά, δεμένα με τη ζώνη ασφαλείας εάν είναι μεγάλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου