Πώς νιώθει το παιδί στην ηλικία των "2"

Η συμπεριφορά του παιδιού κατά την ηλικία των τριών ετών είναι γεμάτη αντιφάσεις. Τη μία στιγμή μπορεί να είναι γλυκό και συνεργάσιμο και την άλλη δύστροπο και αντιδραστικό.

 Εγωκεντρικό καθώς είναι, δεν έχει μάθει να διακρίνει ανάμεσα σε αυτό που θέλει να γίνει και σε αυτό που πρέπει ή μπορεί να γίνει.

Από την άλλη, δυσκολεύεται να εντάξει τη συμπεριφορά του μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο, όπως κάνει ένας ενήλικος ή ένα μεγαλύτερο παιδί. Συχνά, λοιπόν, μπορεί να επιδείξει μια αλαζονική, ηγεμονική συμπεριφορά, που ως σκοπό έχει να ικανοποιήσει αποκλειστικά τον εαυτό του και τις επιθυμίες τοu


Γι’ αυτό, εξάλλου, η ηλικίααυτή είναι συνήθως το παραδοσιακό ορόσημο της ανυπακοής. Χρησιμοποιώντας συχνά εκφράσεις, όπως «Όχι», «Δικό μου» ή «Φύγε», το μικρό σας, που μόλις πριν λίγο καιρό ήταν ένα απόλυτα εξαρτημένο μωρό, επιδεικνύει τις πρώτες διαθέσεις ανεξαρτησίας. Οι γονείς όμως εξακολουθούν να είναι η πιο πολύτιμη βάση για την ύπαρξή του.

Είναι εκείνοι που όχι μόνο θα τονώσουν την αυτοπεποίθησή του, αλλά θα εξασφαλίσουν το αίσθημα σιγουριάς και ασφάλειας, που τόσο έχει ανάγκη το μικρό παιδί. Διανύοντας το δεύτερο χρόνο στη ζωή του,είναι πολύ μπερδεμένο μέσα του και, παρόλο που αυτονομείται όλο και περισσότερο, σας χρειάζεται διαρκώς δίπλα του. Αυτά τα σκαμπανεβάσματα και οι αντιφάσεις στη συμπεριφορά σας φέρνουν συχνά σε απόγνωση, όμως στην πραγματικότητα είναι μια φάση της ανάπτυξης, καθώς το παιδί μαθαίνει και ανακαλύπτει τα όρια της συμπεριφοράς του και προσπαθεί να κατακτήσει τις πρώτες βασικές κοινωνικές δεξιότητες.

Θα ανακαλύψετε ότι οι προσπάθειες για να επιβάλλετε την πειθαρχία δεν θα έχουν πάντα αποτέλεσμα. Αντιμέτωποι με την προκλητική και πολλές φορές περίεργη συμπεριφορά του μικρού σας, θα πρέπει να προσπαθείτε να ανακαλύπτετε κάθε φορά την ανάλογη μέθοδο, που θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Να μην έχετε όμως υπερβολικές προσδοκίες από το μικρό σας. Αντί να αναλώνεστε σε παιχνίδια εξουσίας, θα πρέπει να βρείτε δημιουργικούς τρόπους για να βάλετε όρια στο παιδί χωρίς να εκμηδενίζετε τη δύναμή του. Για να τα καταφέρετε, θα πρέπει να μπείτε κατά κάποιο τρόπο στο μυαλό του, να κατεβείτε κάτω στα γόνατα και να δείτε τον κόσμο από τα μάτια του. 

Είναι ανυπόμονα και δεν μπορούν να περιμένουν. Τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα. Δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι είναι δικαίωμα και τι υποχρέωση. Δεν έχουν ακόμα καλή μνήμη ούτε στοιχειώδη αντίληψη του χρόνου, ενώ είναι αρκετά ευαίσθητα ώστε, αν τα μαλώσετε ή τα τιμωρήσετε, να αισθανθούν απορριπτέα. Ο συνδυασμός εξάλλου της πράξης με την τιμωρία είναι ακόμα ασαφής και γι’ αυτό συνήθως δεν έχει αποτέλεσμα. Μάλιστα, η αναστάτωση ή η ταραχή των γονιών, κάθε φορά που επιδεικνύει αντισυμβατική συμπεριφορά, μπορεί να κάνει τόση εντύπωση στο μικρό, που ενδέχεται να την επαναλάβει επίτηδες, μόνο και μόνο για να δει αυτή τη μη συνηθισμένη αντίδραση ακόμα μια φορά. 

Αντίθετα, αν διαλέξετε να αποσυρθείτε, μπορεί το παιδί να εγκαταλείψει τις παράλογες πράξεις, ενώ παράλληλα παίρνει ένα θετικό μήνυμα. 


Χρειάζονται όρια για να μάθει να ελέγχει τις παρορμήσεις του. Είναι σημαντικό να περνάτε τα σωστά μηνύματα δείχνοντας παράλληλα αρκετή υπομονή. Για να τα καταφέρετε, να ξεκινήσετε με απλούς κανόνες, ανάλογους με την ηλικία του παιδιού, τους οποίους καλό είναι να εφαρμόζουν όλα τα μέλη της οικογένειας με συνέπεια. Δίνοντας το καλό παράδειγμα εξασφαλίζετε ένα καλό πρότυπο για το παιδί


Όχι επιβολή 

Οι κανόνες και οι απαγορεύσεις δεν θα πρέπει να επιβάλλονται κάθε φορά αυθαίρετα. Ακόμα κι αν το παιδί είναι μικρό, είναι σημαντικό να εξηγείτε με απλά λόγια το σωστό από το λάθος και τους λόγους που του λέτε να κάνει κάτι, ιδιαίτερα σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια, την υγεία και τις αρμονικές σχέσεις με τους γύρω. Να θυμάστε ότι είναι σημαντικό να υπενθυμίζετε -χωρίς να είστε άκαμπτοι- τους κανόνες και να τους επαναλαμβάνετε, γιατί το παιδί δεν μπορεί ακόμα να αφομοιώσει ένα μάθημα με την πρώτη. 

Η ευελιξία είναι απαραίτητη σε αυτή τη φάση και συχνά, για να έχετε μία πετυχημένη συνδιαλλαγή, καλό είναι να καταφεύγετε σε διάφορες εναλλακτικές. Από την άλλη, δεν πρέπει να παραλείπετε να επιβραβεύετε το παιδί κάθε φορά που επιδεικνύει σωστή συμπεριφορά, ενώ καλό είναι να το αφήνετε να παίρνει πρωτοβουλίες χωρίς να το διορθώνετε και να επεμβαίνετε συνέχεια σε όσα λέει και κάνει. 

Έχοντας όλα αυτά υπόψη και κυρίως διατηρώντας την καλή σας διάθεση, θα περιορίσετε τις διαμάχες που θα προκύπτουν πολύ συχνά ελαττώνοντας τις πιθανές πηγές τους.