Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Ιστορία Τοκετού από Αναγνώστρια...

Θα ήθελα να σας διηγηθώ την εμπειρία που είχα στην γέννηση της κόρης μου, ο τοκετός διήρκησε 12 ώρες στο Μαιευτήριο.
Πήγα 7:00 το πρωί με πόνους ανά 15 λεπτά περίπου και αίμα χωρίς να σπάσουν τα νερά, αφού με εξέτασαν οι γιατροί είπαν ότι ο τράχηλος ήταν κλειστός και διαστολή "1" έκανα εισαγωγή με βάλανε στο κρεβάτι και μου κάνανε τεχνητούς πόνους, (δεν υπάρχει αυτό που έζησα και όσες έχουν κάνει τεχνητούς πόνους καταλαβαίνουν), ευτυχώς που είχα παρακολουθήσει μαθήματα Ανώδυνου Τοκετού και με βοήθησαν πάρα πολύ στις Αναπνοές, οι πόνοι ήταν πάρα πολύ ισχυροί και σχεδόν ανά λεπτό, να φανταστείτε τα χείλια μου είχαν ματώσει από τις αναπνοές, μαία δίπλα μου ανύπαρκτη από τις 8 πες το πρωί μέχρι τις 1: 00  το μεσημέρι όπου και ζήτησα να φωνάξουν τον άνδρα μου γιατί δεν άντεχα άλλο και τους πόνους αλλά και το να είμαι μόνη μου, όταν με είδε έτσι ο άνδρας μου έπαθε σοκ έβαλε τις φωνές και μετά από λίγο άλλαξε βάρδια η μαία και ήρθε μία άλλη η οποία ήταν "άνθρωπος" και μου στάθηκε πολύ. Ο Γιατρός στις 2:00 το μεσημέρι μου λέει ότι η διαστολή από "1" πήγε "3" και πήρα την απόφαση να κάνω επισκληρίδιο γιατί και θα με βοηθούσε αλλά και γιατί δεν άντεχα άλλο στις 3: 00 έκανα την επισκληρίδιο άρχισα να ηρεμώ και στις 7:20 το απόγευμα επιτέλους γέννησα...Αυτό που αντίκρυσα εντάξει δεν περιγράφεται με λόγια η κάθε μαμά μπορεί να καταλάβει αλλά θα σας πω μόνο αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση και παρόλο που έχουν περάσει 3 χρόνια από τη γέννηση της κόρης μου η εικόνα αυτή μου έχει μείνει στο μυαλό. Η μικρή μόλις την έβγαλε ο γιατρός είχε τα ματάκια της ορθάνοιχτα, την κρατούσε απέναντι μου ο γιατρός και εκείνη με κοιτούσε ήταν μπουζάτη λες και την είχες πλύνει δεν είχε ίχνος βλένας, αίμα ή μελάνιασμα ήταν ολοκάθαρη λες και την είχες κάνει μπάνιο, παρόλο που ταλαιπωρήθηκα εγώ ευτυχώς για εκείνη είχα πολύ αμνιακό υγρό (τρελή ποσότητα) ο γιατρός όταν έσπασε τα νερά έλεγε "Δεν τελειώνουν με τίποτα" και  ήταν ο λόγος που εκείνη δεν ταλαιπωρήθηκε καθόλου.
Η εμπειρία μου δεν ήταν ευχάριστη, εξαιτίας συμπεριφοράς ανθρώπων αλλά σίγουρα ισχύει ότι όλα τα ξεχνάς (τους πόνους), δεν θυμάμαι καθόλου πώς πόναγα όλα σβήνουν μόλις αντικρίζεις αυτό το θεϊκό δώρο, αυτή η ζωή που την δημιούργησες εσύ... τρελό συναίσθημα...

ΥΓ.Συνιστώ στις Μέλλουσες Μαμάδες να κάνουν Μαθήματα Ανώδυνου Τοκετού...βοηθάει πάρα πολύ.
Συνιστώ στις Μέλλουσες Μαμάδες να θηλάσουν, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα και για το μωρό αλλά και για την μαμά.

Αναγνώστρια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου