Αλλωστε, είναι γνωστό πως και ο Αϊνστάιν ήταν κακός μαθητής.
Αλλά είδατε πού έφτασε». Αυτή ήταν μία από τις εκατοντάδες δικαιολογίες που άκουσε στα 20 χρόνια παρουσίας του στις σχολικές αίθουσες ο γάλλος εκπαιδευτικός Πατρίς Ρομέν.
Γι΄ αυτό και συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο τις «ατάκες» αλλά και τα ραβασάκια που δέχτηκε από τους γονείς των μαθητών, οι οποίοι έτρεχαν να υπερασπιστούν τα παιδιά τους για τις απουσίες, την επιθετική συμπεριφορά ή τους κακούς βαθμούς. «Ακόμη μία τιμωρία; Για άλλη μια φορά πάντως, ο Στεφάν μού είπε πως είναι αθώος. Και πιστεύω το παιδί μου. Είναι αυτή παιδαγωγική μέθοδος που χρησιμοποιείτε;», έγραψε χαρακτηριστικά ένας γονιός στον συγγραφέα.
Η τακτική αυτή δεν αποτελεί αποκλειστικότητα των γονέων στη Γαλλία. Και στην Ελλάδα αρκετοί είναι εκείνοι οι γονείς που... βάζουν πλάτη στα παιδιά τους όταν εκείνα έχουν εμπλακεί σε σχολικούς καβγάδες ή πρόκειται να αντιμετωπίσουν την «τιμωρία» του δασκάλου ή του διευθυντή του σχολείου τους. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, μία τέτοια στάση, στην οποία τα πράγματα αντιμετωπίζονται επιφανειακά, μπορεί να κάνει κακό στον ίδιο τον μαθητή.
Στην εκπαιδευτική του καριέρα ο κ. Γιάννης Χρήστου έχει δει διαφορετικές τακτικές γονέων. «Υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι απλώς αδιαφορούν για το παιδί αλλά κι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν πως βρίσκονται δίπλα στο παιδί, δικαιολογώντας το σε κάθε σχολικό παράπτωμα, χωρίς βέβαια να του επισημαίνουν και να του εξηγούν το σωστό και το λάθος. Η στάση που πρέπει να κρατούν οι γονείς είναι κάπου στη μέση», σημειώνει στα «ΝΕΑ» ο κ. Γιάννης Χρήστου, εκπαιδευτικός.
Μπορεί προσωρινά, όπως επισημαίνει η οικογενειακή σύμβουλος Δήμητρα Θεοφίλη, το παιδί να νιώθει καλά με το γεγονός ότι ο πατέρας ή η μητέρα του το στήριξαν απέναντι στον καθηγητή ή τον διευθυντή του σχολείου και ότι ο γονιός είναι «φίλος του», σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι αυτός ο ρόλος του γονέα.
«Είναι διαφορετικό να υποστηρίζει και να υπερασπίζει εκεί που πρέπει το παιδί από το να δικαιολογεί την οποιαδήποτε συμπεριφορά και να αποφεύγει οποιαδήποτε σύγκρουση, δήθεν για να είναι κοντά στο παιδί».
«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το παιδί έκανε τόσα λάθη στην ορθογραφία. Οταν κάναμε επανάληψη στο σπίτι δεν έκανε κανένα λάθος»: Είναι μία μόνο από τις γονικές δικαιολογίες που άκουσε στα οχτώ χρόνια εκπαιδευτικής καριέρας η δασκάλα Αγγελική Μερκούρη. «Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο ιδίως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση να ακούμε από τους γονείς διάφορες δικαιολογίες για τις μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών ή για την απρεπή συμπεριφορά τους στην τάξη», λέει.
Οι απουσίες
Αλλες φορές πάλι, οι απουσίες του παιδιού καταλαμβάνουν, όπως σημειώνουν ειδικοί και εκπαιδευτικοί, εξ απροόπτου τον γονέα που τις μαθαίνει την ημέρα που παίρνει τους βαθμούς του παιδιού του.
«Αυτό αναπόφευκτα εκλαμβάνεται ως μια ταπεινωτική κατάσταση από τον γονέα που αυτομάτως “αρνείται τις κατηγορίες” ώστε να μη φανεί ότι έχει αποτύχει στην επιτήρηση του μαθητή, αντί να συνεργαστεί με τον εκπαιδευτικό προς όφελος του μαθητή και έτσι η κατάσταση βγαίνει συχνά εκτός ελέγχου», συμπληρώνει η κ. Θεοφίλη. Αλλά και από την πλευρά του ο κ. Χρήστου εξηγεί πως η καλή συνεργασία μεταξύ γονέων, μαθητών αλλά και εκπαιδευτικών μπορεί να φέρει θαυμαστά αποτελέσματα τόσο στις επιδόσεις του μαθητή όσο και στη σχολική του συμπεριφορά. Οπως τονίζουν οι ειδικοί, με τις ψευδείς δικαιολογίες των γονέων δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος καταστροφικών συνεπειών, τόσο για τον γονέα, το εκπαιδευτικό σύστημα που καταλήγει να θεωρείται αναξιόπιστο και τον εκπαιδευτικό που χάνει το κύρος του και βέβαια τον μαθητή, που είναι ο μεγαλύτερος ηττημένος της υπόθεσης. Αυτός ήταν και ο λόγος που η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου αποφάσισε τη μείωση του ορίου των απουσιών για τους μαθητές στα σχολεία. «Αυτό που πρέπει να ανησυχήσει τους περισσότερους είναι ότι πολλά παιδιά μαθαίνουν από μικρή ηλικία σε έναν παράνομο τρόπο λειτουργίας», είχε πει χαρακτηριστικά στις αρχές Αυγούστου.
Συμβουλές για τους γονείς
(από την οικογενειακή σύμβουλο Δήμητρα Θεοφίλη)
Περάστε το μήνυμα στο παιδί ότι η ευθύνη για ό,τι κάνει είναι δική του Προσπαθήστε να έχετε συχνή επαφή με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού, ειδικά κατά την εκδήλωση απουσιών ή προβληματικών συμπεριφορών Ξεφύγετε από τον μύθο που θέλει τους γονείς να είναι οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών, οι οποίοι δεν τα στεναχωρούν ποτέ
«Φταίνε τα προβλήματα στο σπίτι»
ΥΠΑΡΧΟΥΝ περιπτώσεις που οι γονείς καλούνται να δικαιολογήσουν τη βαθμολογική πτώση του μαθητή ή την κακή του συμπεριφορά, επισημαίνοντας πως υπάρχουν προβλήματα στο σπίτι, όπως είναι ένα διαζύγιο ή ένας θάνατος. «Είναι, αν όχι φυσιολογικό, τουλάχιστον συνηθισμένο, όταν υπάρχουν οικογενειακά προβλήματα να πέφτει η επίδοση του μαθητή ή να εκδηλώνεται επιθετική συμπεριφορά ή συχνές απουσίες. Βεβαίως, ο χρόνος που καθένας μας χρειάζεται να αντιμετωπίσει τέτοια γεγονότα είναι διαφορετικός κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να σεβαστούμε. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι με το να περιμένουν οι γονείς να ευνοηθεί βαθμολογικά ή να μην τιμωρείται για καταστροφικές ή βίαιες συμπεριφορές, κατά πρώτον δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο τον πόνο του παιδιού και κατά δεύτερον εμποδίζεται σημαντικά η συναισθηματική ωρίμασή του. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να του περάσουμε το μήνυμα “καταλαβαίνω, γι΄ αυτό είναι εντάξει να αποτύχεις στο σχολείο, να κάνεις απουσίες και ό,τι άλλο θέλεις”», καταλήγει η οικογενειακή σύμβουλος κ. Θεοφίλη.
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου